کشاورزان همچنین از هوش مصنوعی برای ایجاد مدل های پیش بینی فصلی برای بهبود صحت کشاورزی و افزایش بهره وری استفاده می کنند. این مدل ها قادر به پیش بینی الگوی آب و هوای ماه های آینده برای کمک به تصمیمات کشاورزان هستند. پیش بینی فصلی به ویژه برای مزارع کوچک در کشورهای در حال توسعه بسیار ارزشمند است زیرا اطلاعات و دانش آنها می تواند محدود باشد. عملیاتی نگه داشتن این مزارع کوچک و رشد محصولات پر محصول از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا این مزارع کوچک 70 درصد محصولات جهان را تولید می کنند.
دید رایانه ای و الگوریتم های یادگیری عمیق داده های گرفته شده از هواپیماهای بدون سرنشین را که بر فراز مناطق کشاورزی پرواز می کنند پردازش می کنند. از طریق هواپیماهای بدون سرنشین ، دوربین های دارای هوش مصنوعی می توانند تصاویر کل مزرعه را ثبت کرده و تصاویر را در زمان تقریباً واقعی تجزیه و تحلیل کنند تا مناطق مشکل ساز و پیشرفت های بالقوه را شناسایی کنند. هواپیماهای بدون سرنشین قادرند زمین های بسیار بیشتری را در مدت زمان کمتری نسبت به انسانهای پیاده تحت پوشش مزارع بزرگ تحت نظارت مکرر قرار دهند.
با ورود افراد کمتری به حرفه کشاورزی ، بیشتر مزارع با چالش کمبود نیروی کار روبرو هستند. به طور سنتی مزارع برای برداشت محصول و نگهداری مزارع به کارگران زیادی ، اکثراً فصلی ، نیاز دارند.. با این حال ، همانطور که ما از جامعه کشاورزی با مقادیر زیادی از افراد ساکن در مزارع دور شده ایم ، اکنون تعداد زیادی از مردم در شهرها زندگی می کنند ، افراد کمتری قادر به بازگشت سرزمین قبلی خودهستند. یک راه حل برای کمک به این کمبود کارگر ربات های هوش مصنوعی است. این ربات ها نیروی کار انسانی را افزایش می دهند و به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. این ربات ها می توانند محصولات را با حجم بالاتر و سرعت بیشتری نسبت به کارگران انسانی برداشت کنند ، علف های هرز را با دقت بیشتری شناسایی و از بین ببرند و با داشتن نیروی کار شبانه روزی هزینه مزارع را کاهش دهند.
علاوه بر این ، کشاورزان می توانند همیشه چت بات (هوش مصنوعی پاسخگو به سوالات کشاورزان) همراه در تلفن همراه خود داشته باشندکه به پاسخگویی به در موارد مختلف کمک می کند و در مورد مشکلات خاص مزرعه مشاوره و توصیه می کند.
از طریق استفاده از هوش مصنوعی و فن آوری های شناختی ، مزارع در سراسر جهان می توانند با کارگر کمتری نسبت به قبل ، در حالی که هنوز نیازهای غذایی جهان را برآورده می کنند ، کارایی بیشتری داشته باشند. هیچ نیاز اساسی تری به نیاز غذا وجود ندارد و این هرگز برطرف نخواهد شد. خوشبختانه ، استفاده از هوش مصنوعی به مزارع مختلف از هر اندازه اجازه می دهد تا جهان را تغذیه کنند و فعالیت کنند. از طریق استفاده از هوش مصنوعی کشاورزی و فن آوری های شناختی ، مزارع در سراسر جهان قادر به کارایی کارآمدتر برای تولید عناصر اساسی نیاز غذایی بشر بوده و با کشاورزان ضمن تولید بیشتر وهزینه کمتر ی بدهند .
